Κοινό μυστικό των τυροφάγων είναι το παντοπωλείο του Τζιμπλάκη στη Χώρα. Ναός γεύσης, από όπου περνάνε για «προσκύνημα» Αξιώτες κι επισκέπτες μιλημένοι. Για τα βοσκοτύρια -που οι Τζιμπλάκηδες φυλάνε κάτω από ψιλές σίτες- παραμιλάνε κι οι πιο σκληροπυρηνικοί τυρολάτρεις. Ο Κυριάκος Τζιμπλάκης, μαθημένος από τον πατέρα του Αντώνη, φέρνει τυριά μη τυποποιημένα, από βοσκούς της ορεινής Νάξου, καμωμένα από γάλατα κυρίως αιγοπρόβεια, ολόγευστα και παχιά, με γεύση αλλιώτικη αναλόγως με την εποχή του χρόνου. Κάθε που περνάω από το μαγαζί του δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω. Τα μυθικά ξερά ανθότυρα ή το τριμηνιάτικο ξινότυρο που ταιριάζει θαύμα με γλυκό σταφύλι, την 4μηνη αγελαδινή γραβιέρα ή την αντίστοιχη χρονιάρα που έχει μεστώσει κι είναι ένα τυροκομικό θαύμα… Ζητάω και παίρνω λίγο απ’ όλα. Παραγγέλνω να μου βάλει κι ένα κομμάτι αγίνωτο ακόμα αρσενικό αιγοπρόβειο, 6μηνης ωρίμασης, αλλά και λίγο παραπάνω από τον πικάντικο, δίχρονο «δυναμίτη», ένα συναρπαστικό αρσενικό που το έχουν αλειμμένο με λάδι και καθώς παλαιώνει παίρνει τα πάνω του και αποκτά μια σπάνια, υποχθόνια νοστιμιά! Κατά κάποιον τρόπο θεωρώ πως ό,τι άλλο πωλείται εκεί μέσα είναι για να κομπλιμεντάρει τα τυριά. Τα καρύδια Τριπόλεως, τα βολιώτικα αμύγδαλα, τα ξερά ναξιώτικα σύκα, οι έξοχες μαρμελάδες λαχανικών της Μελίμηλον, οι ασκούδες ελιές κατευθείαν από το δέντρο, απείραχτες κι ανεπεξέργαστες. Στα παμπάλαια ράφια του παντοπωλείου που λειτουργεί από το 1945, βρίσκουμε επίσης και κυκλαδίτικες κάπαρες και κρίταμα, μεγάλη ποικιλία από ξερά βότανα και μπαχάρια, ρεβύθια, μαυρομάτικα και ξερά κουκιά, λικέρ Κίτρο από τα δύο ποτοποιεία του νησιού. Τα πιο ωραία σουβενίρ θα τα βρείτε στου Τζιμπλάκη, στη μεριά εκείνη του μαγαζιού που θυμίζει λαογραφικό μουσείο: κεραμικά μαγειρικά σκεύη από τη Σίφνο και τη Νάξο, καλάθια πλεγμένα στο χέρι, κουτάλες από κέρατο κατσίκας, βούρδουλες και καμουτσίκια, κοπανίδια για τα ρούχα, μέχρι τσαμπούνες και τουμπάκια